CAS: 1071-83-6
MF: C3H8NO5P
مگاوات: 169.07
نقطه ذوب |
230 درجه سانتیگراد (دکتر) (لیتر) |
نقطه جوش |
465.8±55.0 درجه سانتیگراد (پیشبینی شده) |
تراکم |
1.74 |
Fp |
230 درجه سانتی گراد |
دمای ذخیره سازی |
تقریباً 4 درجه سانتیگراد |
حلالیت |
DMSO: کمی محلول؛ PBS (pH 7.2): کمی محلول |
فرم |
جامد |
pka |
0.10±1.22 (پیشبینی شده) |
رنگ |
سفید تا مایل به سفید |
بو |
بی بو |
حلالیت در آب |
1.2 گرم در 100 میلی لیتر |
تجزیه |
230 درجه سانتیگراد |
ثبات: |
پایدار. ناسازگار با فلزات، عوامل اکسید کننده قوی، بازهای قوی. ممکن است حساس به نور باشد. |
کدهای خطر |
|
کد HS |
29319090 |
در ابتدا برای کنترل علف های هرز چمن در مزارع لاستیک استفاده می شد و می تواند یک سال زودتر لاستیک را به کار گیرد و ظرفیت تولید درخت لاستیک کهنسال را افزایش دهد. در حال حاضر به تدریج به جنگلداری، باغها، مزارع توت، مزارع چای، برنج و گندم و زمینهای چرخشی کلزا گسترش یافته است. انواع مختلف علف های هرز حساسیت متفاوتی به گلایفوسیت دارند و بنابراین مقدار مصرف نیز متفاوت است. به عنوان مثال، برای علف های هرز مانند علف های هرز، علف های هرز سبز، Alopecurus aequalis، Eleusine indica، خرچنگ، خرچنگ و سایر علف های هرز یکساله، مقدار دوز محاسبه شده با توجه به مقدار ماده موثره باید 6 تا 10.5 گرم در 100 متر مربع باشد. برای پلانتاژینیس منی، علف هرز اسب و گل روز، دوز ماده فعال باید 11.4 تا 15 گرم در 100 متر مربع باشد. برای cogon، Panicum repens و نی، دوز می تواند 18 ~ 30 گرم / 100m2 باشد، به طور کلی مقدار آب مصرفی باید 3 تا 4.5 کیلوگرم باشد. اسپری مستقیم و یکنواخت را روی ساقه و برگ علف هرز بمالید.
این یک نوع علف کش غیر انتخابی و پس از رویش با ماندگاری کوتاه است. می توان از آن برای مبارزه با علف های هرز ریشه عمیق چند ساله، علف های هرز یکساله و دوساله، جج و علف های هرز پهن برگ استفاده کرد.
گلایفوسیت یک علفکش آلی فسفر است و خاصیت علفکشی آن توسط DD Baird (ایالات متحده) در سال 1971 کشف شد. تا دهه 1980، به یک گونه مهم در جهان تبدیل شد.