گلوفوسینات-آمونیوم

شماره CAS: 77182-82-2

فرمول مولکولی: C5H18N3O4P

وزن مولکولی: 215.19

نقطه ذوب 210 درجه سانتی گراد
نقطه جوش 519 ℃
چگالی 1.4 گرم بر سانتی متر مکعب
نقطه اشتعال 100 درجه سانتیگراد
دمای ذخیره سازی در جای تاریک، فضای بی اثر، 2-8 درجه سانتیگراد نگهداری شود
حلالیت متانول (کمی)، آب (محلول)
pka 9.15 [در 20 ℃]
فرم جامد
رنگ سفید تا بژ
حلالیت در آب محلول در آب

گلوفوسینات آمونیوم، همچنین به عنوان گلوفوسینات، یک محلول پاشی غیر انتخابی از علف کش فسفر آلی است که برای اولین بار در سال 1979 توسط شرکت سنتز شیمیایی Hoechst (Hoechst) جمهوری فدرال آلمان توسعه یافت. مکانیسم وجین گلوفوسینات آمونیوم توسط تیغه جذب می شود، دارای اثر مکش بخشی است، می تواند از پایه تیغه به انتها منتقل شود، کمتر به سایر قسمت های گیاه منتقل شود، برای شاخه ها و بذرهای کشف نشده بی ضرر است. گیاهان متابولیسم گلوفوسینات-آمونیوم در مدت کوتاهی پس از مصرف دارو دچار اختلال می شود، یک عامل سیتوتوکسیک قوی گلوفوسینات-یون آمونیوم در گیاهان انباشته می شود. گیاه را مسموم کرد تا بمیرد. در حالی که فتوسنتز را به شدت مهار می کرد، گیاهان آسیب دیده پس از از دست دادن رنگ سبز، سفید مایل به زرد بود، پس از 2 تا 5 روز، زرد شده و مردند. پس از تماس با خاک، فعالیت خود را از دست داد، فقط برای سمپاشی ساقه و برگ در پس از سبز شدن باید انجام شود.

گلوفوسینات آمونیوم عمدتاً برای وجین مخرب باغات، تاکستان ها، مزارع سیب زمینی، نهالستان ها، جنگل ها، مراتع، درختچه های زینتی و زراعی آزاد، پیشگیری و وجین علف های هرز یکساله و چند ساله مانند دم روباهی، یولاف وحشی، دم روباهی، خرچنگ سبز همچنین پیشگیری و وجین علف های هرز پهن برگ مانند کینوا، تاج خروس، علف هرز هوشمند، شاه بلوط، گل شببل سیاه، علف جوجه، خرفه، چاقو، خرفه، خرفه، چاقو، خرفه، علف های هرز پهن برگ نیز سرخس ها زمانی که علف های هرز پهن برگ در ابتدای فصل رشد و علف های هرز علف هرز در دوره پنجه زنی، دوز 7/0 تا 2/1 کیلوگرم در هکتار روی جمعیت های علف های هرز سمپاشی شد، دوره مبارزه با علف های هرز 4 تا 6 هفته است، تجویز مجدد در صورت لزوم می تواند دوره اعتبار را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. مزرعه سیب زمینی باید در قبل از سبز شدن استفاده شود، همچنین می توان آن را قبل از برداشت، کشتن و علف های هرز خاک سمپاشی کرد تا برداشت شود. پیشگیری و وجین سرخس مقدار مصرف در هکتار 5/1 تا 2 کیلوگرم می باشد. معمولاً به تنهایی، گاهی اوقات می توان آن را با سیماژین، دیورون یا متیل کلرو فنوکسی استیک اسید و غیره نیز مخلوط کرد.