آترازین

شماره CAS: 1912-24-9

فرمول مولکولی: C8H14ClN5

وزن مولکولی: 215.68

بیانیه های ریسک و ایمنی

آترازین به عنوان یک پودر سفید بی بو ظاهر می شود که متعلق به یک علف کش انتخابی تریازین است. می توان از آن برای توقف رشد علف های هرز پهن برگ و چمنی مرتبط با محصولات زراعی از جمله سورگوم، ذرت، نیشکر، لوپین، کاج، مزارع اکالیپت و کلزای مقاوم به تریازین استفاده کرد.

طبق آمار ایالات متحده در سال 2014، این علف کش تنها پس از گلایفوسیت در رتبه دوم به عنوان یکی از پرمصرف ترین علف کش ها قرار دارد. آترازین اثر خود را از طریق هدف قرار دادن سیستم فتوسنتز II علف های هرز، مسدود کردن فرآیند فتوسنتز و مرگ علف های هرز اعمال می کند. می توان آن را از طریق تصفیه کلرید سیانوریک با اتیلامین و ایزوپروپیل آمین تولید کرد. با این حال، نشان داده شده است که از طریق هدف قرار دادن سیستم غدد درون ریز، سمیت خاصی روی انسان و سایر حیوانات دارد.

استفاده می کند

آترازین به عنوان یک علف کش انتخابی برای کنترل علف های هرز پهن برگ و علف هرز برای کشاورزی و سایر زمین هایی که برای محصولات کشاورزی استفاده نمی شود استفاده می شود. در کشاورزی از آترازین در ذرت، نیشکر، آناناس و باغات، چمنزار، درختکاری و مراتع استفاده می شود. آترازین به دلیل حلالیت کم در محیط نسبتاً پایدار است. می توان آن را در سطح ایستابی و در لایه های بالایی نیمرخ خاک در بسیاری از مناطق شناسایی کرد (هوانگ و فرینک، 1989). آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) گزارش داد که آترازین یکی از دو رایج ترین علف کش کشاورزی است که در سال 2007 استفاده می شود (EPA، 2011).